حبه حرفهای روزانه
مینویسم که یادم نرود
نانو تکنولوژی و نلی فورتادو...
من هرچی درمورد نانو بیشتر میخونم
بیشتر اطمینان پیدا میکنم که نانو در حقیقت یه راهیه که دانشمندا پیدا کرده ان که دولتهای احمقشون رو بتیغ اند


به قول این احمدی نژاد دیوانه نانو تکنولوژی مثل هولوکاست میمونه وجود نداره ولی همه یه جورایی میخوان باور کنن که هست

پینوشت اول:
به نظر من نانو تکنولوژی هنوز یه پانزده شانزده سال وقت داره تا به درد بخور بشه فعلا که همه اش مزخرفاته


پینوشت دوم:
عکس فوق نانو ذره ی لاتکس است که حامله شده و ما با میکروسکوپ TEM گرفته ایم (این عکس یکصد و بیست هزار برابر بزرگ شده و با میکروسکوپ معمولی اصلا قابل مشاهده نیست)

قبلا گفتم که ما اولین گروهی بودیم که نانو اسب دریایی ساختیم (یعنی من و این پسره چینیه و این دختره همگروهمون)، باید اشاره کنم که باز هم ما اولین گروهی هستیم که تونستیم یک ذره لاتکس رو مشابه عکس فوق باردار کنیم (هی به این پسر چینیه میگم با این نانو ذره ها ایقدر ور نرو، اینقدر با اینا تابید که این ذره هه حامله شده) ( توضیح: مورد اول در حقیقت شانسی رخ داده و از نظر علمی با ارزش نیست این یکی هم دو تا ذره است که روی هم افتاده اند و کسی حامله نیست، آرزو به دلمون موند یه چیزی اختراع کنیم که یه ارزش علمی ای داشته باشه)




پینوشت سوم:
این آهنگ نلی فورتادو رو هم گوش بدید با این آهنگ از دیدی و این آهنگ از تالیا برای فراموش کردن اینکه نانو ذره ای که ساختین بچه دار شده